Politiediensten krijgen bijna elke dag te maken met agressie, zowel tijdens banale verkeerscontroles, als tijdens interventies voor een familieruzie of andere tussenkomsten. Moet men dit zomaar slikken? De politiezone Des Trieux heeft meermaals beslist om zich burgerlijke partij te stellen opdat deze feiten niet ongestraft zouden blijven.
Geweld tegen ordediensten kent veel gezichten. Al te vaak worden onze politieagenten beledigd en zelfs fysiek aangevallen. Maar door de hoge werklast van de gerechtelijke autoriteiten worden de daders van dergelijke feiten zelden vervolgd. Meestal stellen de politieagenten zelfs geen proces-verbaal meer op omdat ze weten dat “dit toch geen zin heeft” of dat dit “nu eenmaal bij het werk hoort”. Het geweld waarvan ze het slachtoffer zijn, wordt vaak als het nieuwe normaal beschouwd. De psychosociale belasting die dit teweegbrengt, is reëel, maar het is zeer moeilijk om die te monitoren omdat de registers van feiten van derden niet worden bijgehouden om dezelfde redenen als hierboven aangehaald.
Los van dit psychologische geweld: is agressie tegen ordediensten een nationale sport geworden of het voorrecht van een maatschappij die geen respect meer heeft voor de vertegenwoordigers van het gezag? We kunnen alleen maar vaststellen dat het respect voor het gezag verloren is gegaan. Dat kunnen we niet tolereren en de rechterlijke macht moet hier een duidelijk antwoord op geven! Deze wens werd geformuleerd in de omzendbrief COL 10/2017 van 28 november 2017. Maar laten we niet naïef zijn: dit houdt geweldplegers niet tegen. Het is dan ook noodzakelijk om na te denken over andere soorten procedures en maatregelen. Het opleggen van administratieve sancties voor beledigingen kan een deel van het antwoord zijn.
Omdat de rechterlijke macht nog steeds geen overtuigend antwoord kan geven, is het belangrijk dat onze politiezone ondersteuning biedt aan politieagenten die het slachtoffer van geweld zijn. Daarom heeft het politiecollege van de politiezone Trieux zich bereid verklaard om, met inachtneming van de voorwaarden van artikel 52 WPA, systematisch juridische bijstand te verlenen aan alle personeelsleden die het slachtoffer zijn van agressie, ongeacht de geleden schade.
Daarnaast stellen steeds meer politiezones zich burgerlijke partij om morele steun te bieden aan politieagenten die het slachtoffer zijn geweest van feiten met grote gevolgen voor hun fysieke en psychische integriteit. Om een en ander te vergemakkelijken en in overleg met de personeelsleden is één advocaat aangesteld om de belangen van alle personeelsleden te behartigen.
Het doel is niet om de terugbetaling van de loonmassa te bekomen omwille van de arbeidsongeschiktheid (want dit gebeurt via onze wetsverzekering), maar om iets te doen aan de imagoschade van de politiediensten en om eraan te herinneren dat de vertegenwoordigers van de openbare orde gerespecteerd moeten worden. Maar laten we onszelf niets wijsmaken: als we de extra prestaties die dit heeft gegenereerd ook kunnen recupereren, dan gaan we dat ook doen! Ondanks de rol van onze wetsverzekering stellen we vast dat ze ons nooit gevolgd zijn voor de rechtbank om hun kosten terug te vorderen. Betekent dit dat zij dit risico zowel financieel als moreel aanvaardbaar vinden? De eerste dossiers worden vastgelegd op de terechtzitting.
